جـایی نـداشتـیم اگر این روضه ها نبود            عـشقی نبود اگـر غـم کرب و بلا نبود

از دستـمـال اشک تو خـونـابه می چکد             آقا مگر به زخم دو چشمت دوا نبود؟

من را کسی به قدر دو گنـدم نمی خرید            این چـشم اگر به خـیـمه تان آشــنا نبود

بر ما ز آبـروی خودت خـرج کرده ای            ای وای اگـر که لطـف نگـاه شما نبود

از ما مگیر یک نفـس این یا حسین را             آقـا حـسیـن گـفـتـن ما دسـت مـا نـبود

ما با لـباس نـوکـری اش زنده مـانـده ایم            عـمـری نبـود اگـر غـم ارباب ما نبود